Dromen over Frankrijk

Schommelstoel

Ooit kocht ik via marktplaats een schommelstoel, schilderde er een gedicht op en gaf hem aan Gijsbert. ”Wil je er een veranda omheen bouwen met een leuk huisje er aan vast” vroeg ik. ”Natuurlijk” zei Gijsbert.

Nu, jaren later, zit ik in die schommelstoel, op de veranda, naast kachel Brutus, en kijk ik terug op het jaar. Nog geen 12 maanden geleden was ons huis enkel een casco. We hebben het afgebouwd, ons appartement verkocht, twee keer het Tiny House verhuisd. Gijsbert is met een vriend Liberte Tiny Houses gestart en begint bijna aan het derde Tiny House in opdracht. We zijn voor gek verklaard. We hebben onszelf voor gek verklaard. Mensen geloofden in onze droom en moedigden ons aan. We hebben een lezing gegeven op de Tiny House jamboree. Ons huis is gestrand. Ons huis is door de lucht getakeld. Mensen hebben ons geholpen, volslagen onbekenden soms. Zonder hen waren we niet zo ver gekomen. Onze halve veranda is gejat. Journalisten wilden weten waarom en hoe we met kinderen in een Tiny House wonen. We doken op in een prachtig boek:  Tiny Houses minder huis, meer leven. Gemeente Zeist sloot voor ons, na een jaar contact, de deuren. Gemeente Nieuwegein opende deuren.  We hebben zwetend afgezien en wat verbaast en onwennig overwinningen gevierd. Niemand heeft ooit beweert dat avonturen alleen maar leuk zijn.

We zijn hippies, tokkies en yuppen genoemd. Maar we zijn gewoon Gijsbert en Karin die in een zelfontworpen, zelfgebouwd huisje willen wonen. Met een veranda. Buitenruimte voor de kinderen. We wilden ook anders wonen om lichter te leven. Het is gelukt. Hier wonen we, legaal. Op een mooie plek waar we straks met leuke buren een Tiny Village vormen. Het leven is overzichtelijk nu, het uitzicht mooi en best wel afhankelijk zijn van het weer voelt intens. We worden ‘s ochtends wakker in het huis dat we met eigen handen hebben gebouwd. Het was en is het allemaal waard.

Als je een droom hebt, waar je echt in geloofd, ga er voor lieve mensen. Laat je door niets en niemand van de wijs brengen. Vraag om hulp als het nodig is. Richt je op mensen die je inspireren. Een goed 2018!

En dit staat op de stoel:

Leven, het oneindige bewegen
Van dag in nacht van eeuw in eeuw
Pijn is vreugde, zon is regen
Appelbloesem…sneeuw
(Toon Hermans)

Share and Enjoy !

0Shares
0 0