Dromen over Frankrijk

Lichter leven

‘’Mamma, hoe gaan mensen dood?’’. Juliette steekt haar hoofd uit het raampje. Haar blonde haar waaiert er als een krans omheen. ‘’Ze stoppen met ademhalen’’ mompel ik en denk diep na of er nou diesel of benzine in de bus moet. Dan draaf ik bezweet naar het tankstation om af te rekenen, we zijn al laat.

Die haast, de druk en hoeveelheid verplichtingen, te vaak ten koste van echte aandacht voor mijzelf en mijn gezin, ik werk ze mijn leven uit. Met als belangrijkste keuze het opzeggen van mijn soms bijna fulltime baan. Dat kon, omdat we in een Tiny House wonen. Ik ga op zoek naar iets minder intensiefs en dichter bij huis.

Maar lichter leven gaat over meer dan alleen klein wonen met weinig spullen, lage woonlasten en een rustige agenda. Ook in je hoofd draag je veel ballast mee. Gewoonten, angsten, verplichtingen die jou (en je gezin) geen goed doen. Soms ook de aanwezigheid van mensen die teveel energie van je vergen (om wat ze zeggen, doen of laten) die je grens overgaan.

Lichter leven is ook mijn energie en aandacht dicht bij mijzelf houden en voor mij belangrijke mensen. Voor betekenisvolle relaties die zich bewezen hebben.

Zo ontstaat ruimte in mijn hoofd en ruimte in de tijd. Om met Juliette te filosoferen over levensvragen als ‘’Wie is God?’’ en ‘’Hebben vliegen voeten?’’. Om in alle rust naar Berend te kijken hoe hij de wereld om zich heen ontdekt. Om echt te genieten van het goede in het leven in plaats van het najagen van de wind.

Ik hoor de eerste krekels. De wind waait door het hoge gras dat goud kleurt door de avondzon. Mijn hoofd is een stuk lichter.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0