Dromen over Frankrijk

Moederdag

Eén van de liefste geluiden op aarde is mijn vijfjarige dochter die helemaal zelf een moederdagontbijt klaarmaakt. Gijsbert is een weekend kamperen in de Biesbosch. Ik hoor haar rondscharrelen, mompelen, met een stoel schuiven. De koelkast gaat open en dicht. Mijn zoon wordt naast mij wakker wanneer ze de trap van de vide op komt. Een slaperig oog valt op het dienblad, “Ik dat ook wel lust” zegt hij. Maar daar komt niets van in. Juliette serveert mij een boterham met kaas, een glas water en een appel. Ze kijkt geconcentreerd hoe ik alles op eet. Het smaakt heerlijk. Daarna draagt ze een gedicht voor, helemaal uit haar hoofd, en krijg ik zelfgemaakte kunstwerken. 

Die middag maak ik een klein kruidentuintje op de plek waar de lavendel van vorig jaar heel groot is geworden maar ook de brandnetels, bramen en distels welig tieren. Ik ploeg de grond en stop er de kruidenstekjes in die ik vorige maand heb voorgezaaid. Er komen als verrassing twee plantjes rozemarijn van vorig jaar tevoorschijn van onder de bramentakken. Ik ga op een boomstronk zitten, mijn handen zwart van de aarde, en bekijk voldaan het resultaat. Een lentebries blaast door het hoge gras en door mijn haar, ik ruik de geur van lavendel en houtvuur.

Ik heb het de tuin nog niet verteld

Naast mijn bed ligt het boek ‘Ik heb het de tuin nog niet verteld’. Geschreven door Pia Pera, een vrouw die zeer van tuinieren houdt en te horen krijgt dat ze ongeneeslijk ziek is. Ik ben er nog niet in begonnen maar de titel alleen al ontroert mij. Ik kan me voorstellen dat je liefde voelt voor een tuin, zeker als het écht jouw tuin is en je er veel tijd in doorbrengt. Je beschermt de planten tegen gulzige slakken, woekerplanten, uitdrogen en kou. Je verzorgt, snoeit, plukt, prikt je aan brandnetels en hoopt dat je de tuin de juiste aandacht geeft. Je leert je bloemen en planten steeds beter kennen. Je ziet de stekjes groeien tot volwassen planten. In ruil daarvoor geeft een tuin je schoonheid om van te genieten, rust, troost misschien wel.  

We willen onze bezittingen minimaliseren maar toch dromen we soms van een eigen stukje grond. Dat zou de onrust wegnemen uit ons Tiny House avontuur. Voor nu hebben we niets te klagen. We hebben tijdelijk zo’n mooie locatie tot onze beschikking. Met in een bescheiden hoekje heel tiny mijn kruidentuin met koriander, citroentijm, rozemarijn, bieslook, basilicum, lavendel en dille. Een moederdagcadeautje voor mijzelf.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0