Uit welk biologisch ei?

Het geluid van stampende, snuivenden koeien. Een startende trekker, de wind over de weilanden. Dit is de soundtrack van de periode in ons leven waarin we ons Tiny House bouwden. Te midden van alle reuring op biologische boerderij De Bonte Parels, ontstond in 2016 gestaag ons huis. Misschien dat ik daarom alle commotie rond boeren in de media met gekromde tenen volg. In het bijzonder dit blog in de Volkskrant van Jean-Pierre Geelen. Gezien zijn naam komt hij vast niet uit een agrarische familie. Ik ook niet. Net als ik zal hij er dan ook weinig verstand van hebben.
Maar is dat een excuus om de boeren te adviseren eerst even in hun eigen emmer te kijken voor ze met stront gaan gooien?

Wauw. 

Uit welk biologisch ei komt hij? Het is geen geheim dat veel boeren zich in de schulden hebben gewerkt vanwege het naleven van de strenge wet- en regelgeving. Het is bijna een wonder dat er desondanks steeds meer boeren overstappen naar een biologische werkwijze. Want om deze overstap te maken, moeten boeren wederom veel geld en energie investeren om aan de eisen te voldoen. Ze zetten zich met hart en ziel in voor dierenwelzijn, biodiversiteit, natuurbehoud en natuurlijke bemesting. Toch krijgen boeren steeds weer te horen dat zij het grote probleem zijn en dit ook moeten oplossen, zonder dat bovenstaande wordt opgemerkt, laat staan erkent. 

We lijken te zijn vergeten dat boeren zorgen voor een welvaart waarbij de basisbehoeften worden bevredigd: niemand hoeft hier honger te lijden. Wij, consumenten, willen meer, groter, verder én goedkoper. Dáárdoor ontstond er een welvaart met een keerzijde: een ernstig bedreigd milieu, mishandeling van dieren, onttrekken van mineralen en grondstoffen uit arme landen, uitbuiting in de productieprocessen en welvaartsziekten.

Ik ben het op één punt met Jean-Pierre eens, en dat is dat we moeten stoppen met wijzen naar de ander. De milieucrisis is veroorzaakt door ons allemaal en daarmee een verantwoordelijkheid van ons allemaal. Niemand van ons lukt het om perfect duurzaam te leven, zonder enige impact. Dat is onmogelijk. Dan zouden we allemaal onze baan op moeten zeggen, afscheid nemen van ons sociale netwerk om er 100% voor te gaan. Maarja, dan ontstaan er weer ernstige sociale problemen. 

We kunnen erger voorkomen door samen te werken. Bijvoorbeeld door kringloop-landbouw, waarbij (vee)boeren en burgers er samen voor zorgen dat de bodem niet wordt uitgeput, zo efficiënt mogelijk wordt verbouwd, natuurlijk wordt bemest, er zo min mogelijk wordt verspild, dierenwelzijn centraal staat en er voldoende voedsel blijft voor de volgende generaties.

Op het gebied van voedsel kan iedere burger eenvoudig duurzame keuzes maken. Voorkom voedselverspilling. Kies zo lokaal mogelijk. En: steun de biologische boeren en tuinders, juist zij maken het verschil. Zij zijn de sleutel naar een toekomst waarin wereldwijd voldoende goed voedsel is voor iedereen zonder het milieu nog verder te vervuilen en de natuur uit te buiten.

Pak je fiets en ga bij de boeren langs, vaak hebben ze verkoop aan huis. Maak een praatje, laat je informeren. Bestel je thee bij Ptthee om maar even wat tips te geven. Koop ook die verrekte quinoa gewoon van Nederlandse bodem in plaats van het te laten aanrukken vanuit verweg met vervuilende zeeschepen. 

Kortom, beste meneer Geelen, de boeren hebben jarenlang metersdiep in hun emmers gekeken. Nog dieper dan de bodem. Nu is de beurt aan jou en mij.