Vooruitzien is regeren
Regen hangt als een grijs gordijn om ons heen. Al een aantal keer hebben we onze was gedraaid en gedroogd bij de wasserette nabij Gijsberts werk. Het nieuws stemt mismoedig. Maar: het is advent, we leven toe naar Kerst en we zijn met mooie, hoopvolle dingen bezig.
Wij zitten op deze mooie maar tijdelijke locatie in Zeist niet stil in de zoektocht naar een nieuw woonproject. Inmiddels trekken we al een jaar op met initiatiefgroep Tiny Altena. De groep heeft zichzelf gekroond tot vereniging, een subsidie ontvangen voor flexwonen van de provincie Noord-Brabant, alle nodige wethoudergesprekken, intake- en omgevingstafels doorlopen, een huisregelement opgesteld én de groep doen groeien tot negen huishoudens. Kortom, er is keihard gewerkt. Om ons stokpaardje maar weer eens van stal te halen als het gaat om alternatieve woondromen: ‘Het komt je niet aanwaaien.’ Het fijne is dat we dit keer met een groep zijn en er niet alleen voor staan.
Nieuwe inzichten
Deze Altena-groep, met voornamelijk startende Tiny House-bewoners, heeft ons ook anders doen kijken naar de Tiny House-beweging. We kwamen tot het zelfinzicht dat onze visie inmiddels al bijna zes jaar oud is (jaja, toen begonnen we met de bouw van ons Tiny House). De basis van de woonwens is hetzelfde gebleven: sociaal, klein, natuurinclusief wonen in een zo duurzaam mogelijk gebouwd huis, maar de uitvoering ervan heeft zich doorontwikkeld.
De aanleiding was wat onrust omdat de helft van de groep niet wil/kan starten met de bouw zonder een hypotheek. Maar daarvoor moet een Tiny House niet alleen aan het bouwbesluit voldoen, je moet ook van de gemeente een woongarantie krijgen van meer dan 10 jaar. Dat maakt de al zo spannende onderhandelingen met de gemeente complexer en pittiger. Maar, zoals een buurman-in-spé zei, de tiny house-beweging is de pioniersfase voorbij. En dat is waar.
Tiny Houses Plus
Ook Gijsbert merkt bij Liberte Tiny Houses dat mensen voor groter en comfortabeler gaan. In de pionierstijd was een gemiddeld Tiny House 20 m2. Toen wij bouwden, was ons huis met 30 m2 grondoppervlakte echt heel enorm vergeleken met de andere pioniers. Ik weet nog wel dat dogmatische, online mopperaars kritisch opmerkten dat dit toch écht geen Tiny House kon zijn. Inmiddels bouwt Liberté huizen van gemiddeld 40 m2 en is ons huis, zeker voor een gezin, daarbij vergleken mini :).
Ik vind Tiny Houses tegenwoordig steeds slimmer en mooier. Wel met als nadeel dat, samen met de stijgende materiaalprijzen, de prijs ervan ook flink is gestegen.
Is deze ontwikkeling kwalijk? Doet het afbreuk aan de Tiny House-beweging? Ik vind van niet. Ik ben er nog steeds trots op dat we deel hebben uitgemaakt van de eerste pioniers en daarmee een aandeel hebben geleverd aan het gezonder, groener en socialer maken van een verziekte huizenmarkt. Het begon letterlijk klein en onbeduidend (Kerstgedachte-alert) maar er is inmiddels zoveel van de grond gekomen: natuurlijk tiny house-locaties door heel het land maar ook eindeloos veel artikelen, TV-uitzendingen, onderzoeken, twee mooie salontafelboeken van de hand van Monique van Orden en, heel recent, de Tiny House Battle op RTL4 (waar Gijsbert in opdraaft als expert ;)). Steeds meer mensen lopen warm voor de Tiny House-filosofie en met deze enorme hoeveelheid geïnteresseerden komt er ook een veelheid in variaties van huizen.
Uiteindelijk is het geen wedstrijd wie er zo klein mogelijk woont. Het gaat erom dat mensen op een manier kunnen wonen die bij hen past, met woonlasten die in een fatsoenlijke verhouding zijn met het inkomen. En als een steeds groter wordende groep een klassiek Tiny House niet ziet zitten maar wel de eveneens natuurinclusieve en duurzaam gebouwde ‘Tiny House Plus’, dan geeft dat toch veel hoop voor nog meer groene, sociale buurten in de toekomst.
Puberproof
Parallel aan dit alles loopt ook ons denkproces over de nabije toekomst: hoe willen we wonen als onze kinderen gaan pré-puberen? Nou, eigenlijk nog steeds zo: groen, klein, buitengericht en in de context van een betrokken buurtschap. We beseffen ook dat ons huidige huis, al is het in deze levensfase perfect, te klein zal worden als de kinderen de pubertijd naderen. Eerder riepen we wel eens: we bouwen ter zijner tijd er een Tiny House voor de kinderen erbij. Maar dat is alleen een optie als je eigen grond hebt.
Dus nu overwegen we twee mogelijkheden:
1. Ons huidige huis compleet renoveren en verlengen zodat de kinderen een grotere, eigen ruimte hebben. Het voordeel hiervan is dat ons huidige, fijne huis ons huis blijft. Zoals Juliette laatst riep: ”Ik vind dit een lief huis, ik wil hier altijd in blijven wonen” Ook komt er geen hypotheek bij kijken. Nadeel is, dat we beperkt zijn in een nieuwe indeling en dat wat we door ervaring hebben geleerd niet kunnen toepassen. Wat die lessen precies zijn, daar zal ik binnenkort een apart blog aan wijden.
2. Een 2.0 bouwen. Voordelen: we kunnen, gebaseerd op onze ervaringen en wat we zien bij andere huisjes, veel mooier en slimmer ontwerpen en bouwen. Zoals de mogelijkheid om in de toekomst beneden te slapen wanneer we stokoud zijn. Ons huidige huis zouden we dan als recreatiewoning inzetten en wie weet, ter zijner tijd aan één van de kinderen meegeven (We kunnen het niet ons over ons hart verkrijgen om het van de hand te doen, na alles wat we ermee en erin hebben beleefd) Nadeel: een hypotheek. Dat vind ik lastig, omdat het niet hebben van een hypotheek juist zo vrij voelt. Tegelijkertijd zal het geen hoge hypotheek zijn én wat we ervoor terugkrijgen, een levensloopbestendig huisje in het groen dat helemaal aan onze wensen voldoet, maakt het misschien wel een hele goede investering. Want precies dit is mijn grote moeite met de huizenmarkt: een ziekhoge hypotheek moeten afsluiten voor een huis waarvan je denkt: mwah.
De keuze is nog niet gemaakt. We wachten wat ontwikkelingen af. Wel zijn we stiekem al een 2.0 aan het ontwerpen, omdat het zo leuk is om te dromen. Ook gaan we verder met de kluslijst voor ons huidige huis: nieuwe gordijnen, nieuwe vloer, schilderwerk. Ook dat geeft fijne energie.
Hoe dan ook, ik hoop dat we als Tiny Altena samen met de gemeente Altena een lichtend voorbeeld gaan zijn hoe je van een burgerwooninitiatief, zelfs waar de wensen divers zijn, een prachtig, groen, sociaal woonproject kunt maken. Ik kan er nog niet veel over zeggen, er kan ook nog flink wat tijd overheen gaan voor er groen licht is, maar er gebeurt vanalles en de vooruitzichten zijn in ieder geval heel positief! Lichtpuntjes die we goed kunnen gebruiken.
