Naar omstandigheden goed
Toen de natuur ontwaakte, brak de coronacrisis uit. Alle landen op aarde tegen een gemeenschappelijke, onzichtbare, grillige vijand. De frontlinie bevindt zich ditmaal in ziekenhuizen.
Weer alleen aan zee
Ik ben weer alleen aan zee. Castricum-aan-zee dit keer. Drie nachten in strandhotel Zoomers. Na het installeren in mijn tijdelijke kamer, loop ik direct naar
Stormen in een glas water
De stormen die kwamen, gaven ze namen: Ciara raasde eerst voorbij, precies een week later kwam Dennis. Storm Laura bezocht ons de derde zondag op
Daar komt een huisje aangereden
”Mamma, daar komt een huis aanrijden.” Juliette zit op de bank en kijkt droog naar buiten. Ik loer door het keukenraam en zie inderdaad een
De belofte van de robinia
Het mooiste vind ik, dat we weer op twee bomen uitkijken. De twee wilgen hebben plaats gemaakt voor, ja voor wat eigenlijk. De barst is
Maar wat als alles goed gaat?
In een wolk van glitters komt Juliette het huis binnen. Het is de laatste schooldag en ze heeft alle kerstwerkjes mee naar huis gekregen. Ook
Vader die al het leven voedt
Er worden de laatste jaren heel wat Amerikaanse feestjes geïmporteerd. Babyshower, Sweet Sixteen, met als duister hoogte(of diepte?)punt Halloween. Nu ben ik altijd wel in
Naar een nieuwe plek
De eerste vorst zit in de grond, de laatste bloeiende dahlia’s en cosmea heb ik in een vaas gezet. Het veld is kaal, bijna net
Uit welk biologisch ei?
Het geluid van stampende, snuivenden koeien. Een startende trekker, de wind over de weilanden. Dit is de soundtrack van de periode in ons leven waarin
Kostbare tijd
‘’Kijk het maar even aan’’, sprak de assistente van de huisarts door de telefoon. Ik had immers geen teek gezien. Ik ben overbezorgd, dacht ik.