Tiny Village Kleinhuizen groeit gestaag
Langzaam komt er leven in de brouwerij. Hoe blij we ook waren naar deze mooie plek te zijn verhuisd, het voelt soms wel een beetje
Langzaam komt er leven in de brouwerij. Hoe blij we ook waren naar deze mooie plek te zijn verhuisd, het voelt soms wel een beetje
Januari nam zware winterstormen mee. Storm één deed ons onrustig slapen. Ons huisje trilde onder de harde windstoten. Storm nummer twee kreeg zelfs code rood.
Langzaam komt er leven in de brouwerij. Hoe blij we ook waren naar deze mooie plek te zijn verhuisd, het voelt soms wel een beetje
Ooit kocht ik via marktplaats een schommelstoel, schilderde er een gedicht op en gaf hem aan Gijsbert. ”Wil je er een veranda omheen bouwen met
Eindelijk. We mogen bekend maken waar we wonen…eind november zijn we verhuisd naar Nieuwegein! Hier wonen we met toestemming van de gemeente komende twee jaar.
Ik loop in het bos met de hond. Ik check mijn telefoon. Ophef. Oorlog. Crisis. En dan nog een hoop onzin. Ik berg mijn telefoon
Speelgoed blijft een onderwerp waar we veel reactie op krijgen. Het zogenaamde ”gebrek” aan speelgoed vooral. Hebben onze kinderen te weinig speelgoed en worden ze jaloers
In de stromende regen laat ik de hond uit langs de randen van de Biltse Duinen. Ik passeer de achtertuin van een villa. Pianospel komt
September, één van de drukste maanden van het jaar. Op Karins werk waren er allerlei evenementen te organiseren, Gijsbert legde de laatste hand aan een
De hei in bloei. Een overvloed aan bramen langs de smalle paadjes in de bossen van Bilthoven waar we onze handen paars aan plukten. Een